vrijdag 16 september 2011

Nummer 995 en Piet


Als we er een even uit zijn, neem ik vaak een kijkje op de plaatselijke begraafplaats. Zo fietsten wij enkele weken geleden door Egmond en bezochten de kleine begraafplaats bij een oud kerkje, vlakbij de restanten van het kasteel Egmond.
Ik ben altijd benieuwd hoe begraafplaatsen zijn ingericht. Soms is het een heerlijk rustig park om je even terug te trekken uit de drukte van alledag. En waar kun je dat beter doen dan op een plek waar het leven letterlijk tot stilstand is gekomen.
Het aardige van een begraafplaats in een andere plaats is ook dat je al snel de daar gebruikelijke streeknamen herkent die in je eigen buurt niet of nauwelijks voorkomen. De twee graftekens in deze blogpost geven die informatie over familienamen niet. Ik vind ze bijzonder omdat de één zo on-Nederlands is en de ander juist zo doe-maar-gewoon-dan-doe-je-al-gek-genoeg.
Nog niet eerder kwam ik op een begraafplaats een zo ontspannen liggende figuur tegen als op de foto hieronder. Het doet bijna wat Boeddha-achtig aan. En dat enkele meters verwijderd van het simpele houten kruis waar Piet onder begraven ligt.



woensdag 14 september 2011

Schitterende luchten 3


Nog één keer de zeelucht bij vallende avond, omdat ik er geen genoeg van kan krijgen.







zaterdag 10 september 2011

Schitterende luchten 2


Wie heeft niet ooit de zon-in-de-zee-zien-zakken. Toch blijft het schitterend om te zien hoe de lucht verkleurt, de wolken scherper omlijnd worden en de avond over zee en strand valt.















maandag 5 september 2011

Schitterende luchten 1


Iedere keer als ik langs het strand loop, raak ik onder de indruk van het wijdse uitzicht. In Nederland krijgen we daar vaak ook nog eens schitterende luchten bij. Met dit zomertje kun je er donder op zeggen dat je wolkenluchten ziet waarop ík in ieder geval niet uitgekeken raak.
Je hoeft niet eens altijd omhoog te kijken want ook de weerspiegeling in de plassen water op het strand, zoals je hierboven ziet, kunnen verrassend mooi zijn. Wandelen langs het strand en je ogen open houden, meer heeft een mens niet nodig om te genieten.
Het is soms wel even stevig doorlopen om niet kletsnat te regenen.













vrijdag 2 september 2011

Sporen in het zand


Terug van een paar dagen heerlijk uitwaaien aan de kust bij Bergen aan Zee.
Lekker kuierend op het strand dwalen je ogen het ene moment langs de oneindige horizon en even later valt je blik op de talloze sporen in het zand vlak voor je neus.
Een veer van een meeuw, een afdruk van een hondenpoot, een sliertje wier of bandensporen van een fiets of auto, allemaal vormen met een eigen structuur en schoonheid.