Ooijpolder 3

In de Ooijpolder ligt de Bisonbaai, een grote plas die nog grotendeels bevroren was. In het open gedeelte krioelde het van de watervogels.
Aan de kant was het ijs de glooiing opgewaaid. Zo’n brok ijs tegen het licht houden en je hebt meteen een kunstwerk in je handen. Ook krijg je leuke effecten als je een foto onder het ijs neemt.
Kortom dit natuurgebied is ook in de winter een bezoekje waard.

Ooijpolder 2

Het mooie van een natuurgebied als de Ooijpolder is, dat het allemaal niet zo netjes is aangeharkt. Grote dode bomen blijven liggen waar ze omgevallen zijn. We kwamen er één tegen die wel een paar meter was uitgehold.
De schimmels en korstmossen op de stammen zorgen voor mooie tekeningen. Zelfs in deze kou, het ijs lag nog dik op de plassen, zagen we nog een redelijk verse paddestoel .

Ooijpolder 1

De restanten van een kaardebol aan het strandje langs de Waal

Terug van een lekker weekendje weg. Deze keer waren we in Ooij neergestreken, een klein dorpje in de buurt van Nijmegen met een prachtig natuurgebied, de Ooijpolder.
Het is heerlijk wandelen door deze polder die grenst aan de rivier de Waal.
Langs het water slenterend met de vele strandjes kwam er ineens een flinke kudde Konik paarden op ons af. Er wordt gewaarschuwd om de dieren niet dichter dan 25 meter te naderen, maar wat te doen als zij naar jou toe komen? Gewoon blijven staan, bleek achteraf de beste manier. De kudde trok rustig langs ons heen. Een prachtig gezicht.
De volgende dag zagen we vanaf de dijk de paarden op een heel andere plek. Ze vielen bijna niet op doordat hun huid vrijwel gelijk was aan de kleur van het riet en dode gras.

Sneeuw

Sneeuw is een boosdoener voor goed schaatsijs, maar zorgt ook voor mooie plaatjes.
Hier twee foto’s van sneeuw op een bevroren vennetje waar de restanten van lisdodden nog boven het ijs uitkomen.
Het gras en riet dat net niet boven de sneeuw uitkomt zorgt voor een ‘bergachtig’ landschap.

Deurmat

Zo'n rubberen deurmat waar je achteloos je voeten aan afveegt, verandert in de sneeuw in een heel aardige zwart-wit tekening.

Nog geen voorjaar

De restanten van de Gelderse roost steken scherp af tegen de heldere blauwe lucht

Ruim een week geleden dachten we nog dat het voorjaar er al aankwam. In de tuin begonnen verschillende planten uit te kopen en knoppen te vormen. Nu staat de natuur weer stil en probeert wanhopig de winterslaap te hervatten. Dat laagje sneeuw overleven ze wel, maar of alle planten in mijn tuin ook de -20°C goed doorkomen, is nog maar de vraag.

Uitgebloeide klimop met sneeuw levert mooie sneeuwsterretjes op

De knoppen van de Gelderse roos moeten zich nog even inhouden anders gaan ze met deze strenge vorst naar de knoppen

De bladeren van de rhodondendron krullen zich zo klein mogelijk op om zich te beschermen tegen de bittere kou

Zonnig geel

Mijn lief is dol op geel, zonnig geel. Vandaar de gele rozen in de tuin die bijna het gehele jaar bloeien, zelfs in de winter. Na de strenge vorst van de afgelopen dagen zal het toch wel echt afgelopen zijn met de gele rozen.
Gelukkig is er dan nog haar gele autootje “omdat de andere grijze zilvere zwarte en donkerblauwe auto’s in de straat zo verschrikkelijk saai zijn”.
Ik moet toegeven, de straat vrolijkt er wel van op. Toch houd ik het voorlopig op donkerblauw.

IJsvorming

Het begin van de strenge vorst. Aan het riet langs de oever van het Veluwemeer in Harderwijk vormen de bevroren waterspetters prachtige ijsringen. De grillige ijsvormen schitteren in de zon.
Na een nacht strenge vorst is het open water voor de eenden , meerkoeten en meeuwen ingeperkt tot een kleine wak.
Het sneeuwt en het is koud, snel op weg naar huis. Het zout van de strooiauto’s hebben hun werking nog niet gedaan, dus rustig aan zodat ik niet aan de kant van de weg belandt.
Wel een mooi gezicht.