Permeke

Tijdens ons verblijf in Zeeland naar het Museum Constant Permeke geweest in Jabbeke (Vlaanderen).
Het museum is het voormalig woonhuis "De vier winden"van Permeke (1886-1952) en grotendeels door hem zelf ontworpen. Permeke is een Belgische expressionist die naast schilderen op latere leeftijd ook is gaan beeldhouwen. Als je in de buurt bent is een bezoek aan het museum zeker de moeite waard.

Het voormalig woonhuis van Permeke

Beeld in de tuin van het museum

Het atelier op de eerste verdieping was een prachtige hoge lichte ruimte waar Permeke tot het eind van zijn leven gewerkt heeft



Levensgrote figuren in de half verzonken benedenverdieping

Een gebogen figuur in gietijzer

De vrouw was het favoriete onderwerp van Permeke



Ook nog een schilderij ontdekt met een lezende figuur

Donker maar grappig portret van zijn gezin. Permeke heeft zichzelf afgebeeld met een houten kop

Het zelfportret uitgehakt uit een boomstam



Prachtig gestileerd beeldje dat me doet denken aan het werk van Amadeo Modigliani

Graan

Graanvelden vormen een prachtig landschap, maar van dichtbij is graan zeker zo mooi. Ga er maar eens met je neus bovenop zitten. Nog een heel karwei, lijkt me, om van die tarwekorrels een lekker broodje te maken. Ook een mooi gewas is vlas (laatste drie foto's). Vlas is de basisgrondstof voor linnen en lijnzaadolie.

Goedleven

Je fietst door het zonovergoten vlakke land van Zeeuws-Vlaanderen langs rijpende korenvelden en je oog valt op het straatnaambordje, beetje schuin weggezakt, langs de greppel. Goed getroffen, zo’n straatnaam, het is goed leven hier in het stille zuidwesten van Nederland. Zo voelt dat tenminste als je hier op vakantie bent. De werkelijkheid is wellicht wat minder zonnig want deze uithoek heeft al enkele jaren te maken met een krimpende bevolking.
Dat neemt niet weg dat Dorine en ik genoten hebben van dit landschap met zijn uitgestrekte akkers met suikerbieten, aardappels, uien, vlas, tarwe en andere granen zover het oog reikt.
Een zomer in Zeeland verruimt je blik.

Kunst in Knokke

Griet Dobbels (1964) Windsocks

Hebben we tijdens het weekje Zeeland ook nog wat cultureels gedaan? Jazeker, onderweg stappen we af bij ieder beeld dat we tegenkomen. Op de boulevard van Knokke kom je op die manier niet meer aan fietsen toe want het stikt daar van de galeries en beeldhouwwerken.
Bij terugkeer thuis merk je dat je nog meer kunst hebt gezien dan je al dacht. Zo vermoedde ik niet dat de wapperende windvangers hierboven en beneden een kunstobject vormen. Het heet Windsocks en de kunstenares is Griet Dobbels, die graag kunst maakt die na verloop van tijd vergaat om het tijdelijke en vergankelijke te benadrukken. Zo maakte zij ook een Madonna van vet met vogelzaadjes.
Het aardige van Knokke is dat er op straat zowel traditionele en hedendaagse kunst te zien is, dus naast De dichter van Ossip Zadkine ook Venus met varkentje van Billio Nic.

Griet Dobbels (1964) Windsocks

Griet Dobbels (1964) Windsocks

Er zijn nogal wat kunstwerken die geliefd zijn bij kinderen om te beklimmen zoals deze haas van David Flanagan (1941), officiële naam is Hospitality

Ossip Zadkine (1890-1967) De dichter

Beeld (detail) voor Aurora Galerie Leo Cleymans

Hetzelfde beeld van de andere kant gezien

Nog een vrouwenbeeld voor dezelfde galerie

Gezellig samen in bad van de Belgische kunstenares Odile Kinart

Een foto in de categorie 'Dorine and Bas were here'

Mickey Mouse snel gefotografeerd toen er even geen kinderen op of onder lagen

Billio Nic (1950-2008) Venus met varkentje

Hetzelfde beeld van de achterzijde dat begrijpelijk maakt waarom de kunstenaar Nicolaas Billiau zijn naam veranderde in BILlio Nic :-)