maandag 5 september 2011

Schitterende luchten 1


Iedere keer als ik langs het strand loop, raak ik onder de indruk van het wijdse uitzicht. In Nederland krijgen we daar vaak ook nog eens schitterende luchten bij. Met dit zomertje kun je er donder op zeggen dat je wolkenluchten ziet waarop ík in ieder geval niet uitgekeken raak.
Je hoeft niet eens altijd omhoog te kijken want ook de weerspiegeling in de plassen water op het strand, zoals je hierboven ziet, kunnen verrassend mooi zijn. Wandelen langs het strand en je ogen open houden, meer heeft een mens niet nodig om te genieten.
Het is soms wel even stevig doorlopen om niet kletsnat te regenen.













vrijdag 2 september 2011

Sporen in het zand


Terug van een paar dagen heerlijk uitwaaien aan de kust bij Bergen aan Zee.
Lekker kuierend op het strand dwalen je ogen het ene moment langs de oneindige horizon en even later valt je blik op de talloze sporen in het zand vlak voor je neus.
Een veer van een meeuw, een afdruk van een hondenpoot, een sliertje wier of bandensporen van een fiets of auto, allemaal vormen met een eigen structuur en schoonheid.












woensdag 31 augustus 2011

Laatste zomerbloemen


In de tuin doen nog enkele planten hun best om wat bloemen tot bloei te brengen. De kleine witte clematis (Clematis Paul Fargas) weet van geen ophouden en blijft maar bloemen produceren, de oranje roos (Rosa Metro) bloeit voor de tweede keer. De rozenbladeren zijn wat vervormd, maar het blijft een prachtige roos. Tenslotte ging zelfs de witte hortensia nog bloeien, hoewel het er lang naar uitzag dat zij, verdrongen door andere planten, het loodje zou leggen.
De zomer loopt op z’n eind. Tussen de buien door nog even genieten van wat groeit en bloeit.








donderdag 25 augustus 2011

Japanse anemonen


Weer en wind bestendig zijn deze Japanse anemonen. Zodra de zon even schijnt kan ik het niet laten om een paar foto’s te schieten van deze bloemen die er toch zo teer uitzien.
Ze zijn echter niet snel klein te krijgen en blijven bloeien ook in deze natte zomer. Ze verspreiden zich makkelijk. Te gemakkelijk, denk ik soms. Dus trek ik regelmatig wat anemonen uit de grond om de diversiteit in de tuin enigszins in stand te houden.












dinsdag 23 augustus 2011

Tekening op een tuinstoel


Deze tekening zag ik terwijl ik zat uit te blazen in één van onze tuinstoelen.
Toen ik er wat langer naar keek zag ik een eenzame figuur in storm en regen op het water.
Je kunt er natuurlijk ook wat anders in zien, of niks.
Het is een kale afgebladderde plank van een tuinstoel, maar de wereld wordt veel leuker als je ook ziet wat er eigenlijk helemaal niet is (wel even de foto vergroten door er op te klikken).

zaterdag 20 augustus 2011

Laagvlieger


Het gebeurt iedere zomer wel een paar keer. Ballonnen die laag over onze tuin komen zeilen. Je hoort je soms al van ver aankomen doordat ze stevig aan het gasbrander moeten trekken om de lucht in de ballon wat meer te verwarmen zodat de ballon niet voortijdig naar beneden komt.
En middenin een nieuwbouwwijk is het natuurlijk slecht landen. Het ging weer net goed deze keer.
Het zou overigens niet de eerste ballon zijn die een schoorsteentje meepikt. De reclame op de ballon valt zo natuurlijk wel goed op. Het betreft hier de Koninklijke Barneveldse Drukkerij en Uitgeverij, een uitgever die flink aan de weg timmert met plaatselijke en regionale kranten.



Even flink bijgassen


Op weg naar het eerstvolgende weiland voor een zachte landing

vrijdag 12 augustus 2011

Vechten met een vrouwentong


Wij hebben een Sansevieria cylindrica ‘Skyline’. Dat is een hele mond vol, dus houd ik het maar op vrouwentong. De plant heeft hele scherpe punten, maar dat zal wel toevallig zijn.
Volgens de deskundigen is deze Sansevieria een mooie decoratieve plant geschikt voor een modern interieur, die heel weinig verzorging nodig heeft. Wat wil een mens nog meer.
Toch bleek zij niet perfect. Na een paar maanden kwamen er nieuwe scheuten. Niet van die beschaafde zoals ze waren toen wij haar kregen, nee, ze werden meer dan een meter hoog. Die lange latten zwaaiden over de tafel en prikten je venijnig als je even niet goed oplette. Voordat onze ogen eruit gestoken zouden worden, hebben we resoluut ingegrepen: afsnijden die hap.
Dat hielp voor even. Een vrouwentong is echter niet snel klein te krijgen. Daar vertel ik niet nieuws mee. Binnen een paar maanden waren er weer nieuwe scheuten gevormd, nog hoger dan de eerste en met punten die nog scherper waren.
Ten einde raad hebben we de sprieten omgebogen en met de punten in de grond gestopt. Esthetisch geen gezicht, maar we waren wel van ons prikprobleem af.
Je zou verwachten dat de plant, na zo’n mishandeling, wel zou gaan verpieteren. Niets is minder waar. Enkele weken geleden werden we verrast door een nieuw groen puntje. Dit bleek echter niet het begin van een nieuwe spriet te zijn, maar de vrouwentong kwam tot bloei. Niet één klein bloemetje maar direct een lange rank met heel veel witte bloemetjes. Een mooi gezicht.
De plant werd ons bijna sympathiek. Dat duurde slechts een paar dagen. De bloemetjes kwamen uit en verspreidden een sterke vanilleachtige geur. Zo zwaar dat we de plant nu maar buiten gezet hebben. Kan ze eigenlijk niet tegen, maar haar kennende, zal ze deze brute ingreep ook wel overleven.
Kortom, een vrouwentong kan dan weinig verzorging vragen en de bloei is prachtig, maar dat wil niet zeggen dat je er geen omkijken naar hebt.