Rozen

Rozen verwelken, schepen vergaan, maar deze foto's blijven voorlopig bestaan.

Korstmossen

Korstmossen op een boomstam, een schiereilandenlandschap.

Met andere ogen

Een gebeurtenis kun je op heel veel verschillende manieren vertellen. Het is maar net welke invalshoek je kiest. Over ons personeelsuitje aan het Gevangenis Museum Veenhuizen, waarvoor we vroeg op pad waren, berichtte ik gisteren, waarin met name de straffen en de omstandigheden van de gevangenen belicht werden. Dat je dezelfde gebeurtenis ook geheel anders kunt vertellen zie je in de volgende series foto's.

Veenhuizen als personeelsuitje

Werken is leven, het motto op het vroegere woonhuis van onze directeur

De architectuur van Veenhuizen

Licht- kleur- en lijnenspel in Veenhuizen

Kortom, de wereld is een stuk rijker als je er af en toe een andere bril opzet.

Wijs beleid

Martelwerktuig waarbij met een ijzeren staaf armen en benen werden kapot geslagen

Een leerzaam en gezellig dagje uit met mijn collega’s naar het Gevangenis Museum Veenhuizen met rondleiding en een lezing van schrijfster Mariët Meester die, als dochter van de onderwijzer, in de inrichting gewoond heeft. Meer over de achtergrond van het gesticht Veenhuizen kun je vinden op de website van het museum. Ook Suzanna Jansen heeft er een prachtig boek over geschreven, het pauperparadijs.
Enkele foto’s genomen in het museum, waarbij de vraag boven komt drijven, was dit wijs beleid?

Van iedere gevangene werd een foto gemaakt

Buiten moesten er kappen gedragen worden zodat men elkaar niet zag

Celluik 1

Celluik 2

Celluik 3

Dagindeling

'Slaapkamer': hangmat in ijzeren kooi

Dwangbuis

Kleding van gevangenen

Kleding van gevangenen (detail)

Gevelbord (nu op de binnenplaats)

Tekenen uit andere jaargetijden

Het is winter, maar de herfst is nog zichtbaar in de afgevallen bladeren in de sloot.
Tegelijkertijd kondigt de lente zich al aan in de eerste grassprieten die zich oprichten door het vermolmde hout in het bos.