Je fietst door het zonovergoten vlakke land van Zeeuws-Vlaanderen langs rijpende korenvelden en je oog valt op het straatnaambordje, beetje schuin weggezakt, langs de greppel. Goed getroffen, zo’n straatnaam, het is goed leven hier in het stille zuidwesten van Nederland. Zo voelt dat tenminste als je hier op vakantie bent. De werkelijkheid is wellicht wat minder zonnig want deze uithoek heeft al enkele jaren te maken met een krimpende bevolking.
Dat neemt niet weg dat Dorine en ik genoten hebben van dit landschap met zijn uitgestrekte akkers met suikerbieten, aardappels, uien, vlas, tarwe en andere granen zover het oog reikt.
Een zomer in Zeeland verruimt je blik.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten